Crepusculum erat et āēr ex harēnīs calidīs ad caelum adhūc ascendēbat. Plūrēs iam intus erant quia nūper hominēs noctibus abreptī fuissent. Reia Valēns, fēmina flammicomantibus comīs viridibusque

Ōlim erat oppidum nōmine Fideī, quod paene ā dracōne dēlētum erat, sed ultimā minūtā ā magō potentī servātum est. Ille autem prō pensiōne aliquōs capillōs Cerberī poposcit, sine quibus magus

Multum nautārum in puppe stābant putantēs quid iam facere possent. Nam paulō ante flagellum quaerēns lōlīginis* ingentis ex undīs atrīs virum miserum ē prōrā rapuerat, cuius ululātūs in mare eum

Flōrentīna puella tot persevērāns erat ut, quaerēns līneam margarītārum (cāsū ab amīcā dēmissam), in puteum altum dēsiluit et paene āere dēficientī mersit. Ea līneam autem amīcae suae in hōc modō

Ōlim fuit fēmina, nōmine Carolīna, quae in turre includēbātur, sed haec turris saltem bona erat: Gausapīna balneāria multa molliaque erant, māchina expressa caffeāria erat, et librī optimī! Quōdam