Do, mi finfine alvenis al la librofino. En la tiu lasta ĉapitro, Privat iom faras bilancon de sia vivo. Kiel ruĝa fadeno iras tra la verko la ideo ke nenio estas neebla, ke vi nedevus senkuraĝiĝi de tiuj, kiuj diras ke io estus utopio.
En la aldono, ĝi ankoraŭ estas du ĉapitroj, de kiuj mi skribos la sekvan kaj la postan semajnojn.
Mia vico fari bilancon de la lego de tiu libro. Mi komencis legi tiun pli ol ekde un jaro, eble eĉ du. Unue mi neregule legis ĉirkaŭ la unuajn dek ĉapitrojn. Post longan paŭzon mi rekomencis ĉar ne plu sciis kion mi antaŭe legis. Do mi alvenis al la 43-an ĉapitron, ankoraŭ en neregulaj intervaloj. Poste venis Journaly! Ekde tiam, mi sukcesis teni ritmon de unu ĉapitro je semajno. Dank' al tio, ke mi skribis ion pri tio, kion mi legis, mi pli ŝatis kaj pli memoras la ĉapitrojn 44 ĝis 55.
La libro "Aventuroj de Pioniro" estas facile legebla, eĉ por komencantoj kiel mi. La ĉapitroj estas tre mallongaj je nur du paĝoj. Tiel ĉiu povas legi laŭ sia ritmo kaj fari paŭzoj kiam ajn li volas.
