Hayat tuhaf ve güzel şeyler arasında tamamen farklı hissettiriyor. Bazen artık burada olmadığımı, arafta olduğumu ve bazen hayatın bana çarptığını hissediyorum.

Geçen yılın güzel şeylerini unutmaktan korkuyorum ve kötü deneyimleri ve hayal kırıklıklarını unutmak istiyorum. Ama sanki bütün yıl sadece bir rüyaymış gibi her şey eşit olarak yok oluyor. çok uzak ve gerçek dışı hissettiriyor.

Meksika'ya döndükten iki gün sonra bir iş görüşmem vardı ve bir gün sonra ikinci iş görüşmesiydi. ikisi de öğretmenlik pozisyonu içindi.

Hiç iş aramadım, sadece benimle iletişime geçtiler ve bunun için kendimi çok şanslı hissediyorum. Her iki iş de beni kabul etti ve programıma mükemmel bir şekilde uydu. Şimdi, 2 ay sonra bana tam zamanlı bir boşluk ve zam teklif ettiler. Tek bir sorun var: Hayatımın geri kalanında öğretmen olmak istemiyorum. Ben bir mütercim. Hala daha fazla fırsat arıyorum ama zaman yeterli değil. Çok fazla çalışıyorum ve yeni döndüğümden beri, yeterince para biriktirene kadar işimi bırakamam.

Bazı fırsatlar buldum ama başka bir yere taşınmam gerekiyor. Şu anda yapamam ama sabır meyvesini verecek ve eminim ki iyi bir şey gelmek üzere.

yine de yaptığım işten memnunum, bu işlerden keyif alıyorum ama hayallerimi gerçekleştirmekten de vazgeçmeyeceğim.