Dün akşam uzun süre oynamadıktan sonra yine masaüstü rol yapma oyunu oynadım. Rol yapma oyunu, bir grup insanın birlikte hikaye anlatmaya çalışması anlamına gelir. Bilgisayar rol yapma oyunları da var. Onu oynarken oyuncu oyun tasarımcılarının oluşturduğu dünyayı keşfedip onunla etkileşime giriyor. Yani, oyuncu karakterini kontrol ediyor, fakat sadece önceden belirlenmiş seçimler seçebilir. Masaüstü rol yapma oyununda ise oyun ustası denilen bir kişi dünyayla oyuncu olmayan karakterleri oluşturup kontrol ediyor. Öbür oyuncular birer tane karakter kontrol ediyor. Seçimleri sınırsız. Bu nedenle, hikaye daha özgür bir şekilde geliştirilebilir.

Pandemiden önce sık sık bu tür oyunlar oynardım, ama korona kısıtlamaları uygalandığında çok fırsatım olmadı. Açıkçası bunun sebebi, gerçek hayattaki bazı arkadaşlarımla uzun zamandır temas halinde değildim. Bunun yerine dil öğrenmeye tekrar başladım, yeni arkadaşlar bulup yeni gruplar kurdum. Bu sefer dil pratiği yapmak için. Bu da çok güzeldi. Elbette dil pratiği gruplarımla görüşmeye devam ediyorum. Aynı zamanda rol yapma oyunu oynamayı özlüyordum. O yüzden tekrar oynamak için heyecanlıyım.

Beş kişilik küçük bir grubum var. Şu anda korsan temalı bir oyuna başladık. Eski arkadaşlarımla tekrar görüştüğüme çok sevindim. Bence güzel bir grubuz. Oyunumuz eğlenceli ve komik. Genelde toplantımız sırasında da yemekleri paylaşıyoruz. Maalesef, dün yemek getirmedim, biraz utandım. Evde patates cipsi, fıstık, abur cabur gibi yemekler yoktu. Bu nedenle, yolumda bir dükkâna uğrayıp bir şey almak istiyordum, fakat sonunda evimden geç çıktım, acele ettim, zaman kaybetmek istemedim, yani hiçbir şey almadım. Özür diledim, sonraki toplantıya çok güzel yemekler getireceğim diye söz verdim. Neyse ki arkadaşlarım sinirlenmedi. Akşam güzel geçti. Oyunumuza devam etmeyi dört gözle bekliyorum.