θυμάστε τον καιρό πριν τα κινητά; Πριν τα κοινωνικά δΙκτυα, το να μην μας νοιάζει να φύγουμε από το σπίτι χωρίς μπαταρία στο κινητό, και να μην χάνουμε ατελείωτες ώρες σκρολάροντας; Εγώ το θυμάμαι παιδιά, και ενώ μου λείπει εκείνη η χρονική περίοδος, νιώθω πολύ χαρούμενη που έχω βιώσει την παιδική μου ηλικία έτσι.

Ένα πράγμα που έχω παρατηρήσει, και που μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, είναι την ειρωνεία της ηλικίας πληροφοριών. Μου φαίνεται ότι τώρα, με όλες τις πληροφορίες που έχουμε στην διάθεση μας, ακόμα έχουμε δυσκολία να αποκτήσουμε βαθειά γνώση. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό μου είναι όταν σκέφτομαι για αυτό το φαινόμενο είναι πως αν ήθελα να μάθω, πραγματικά να μάθω κάτι στο παρελθόν, πήγαινα στην βιβλιοθήκη. Πέρασα πολλές ώρες διαβάζοντας για το συνκεκριμένο θέμα μέχρι το κατάλαβα αρκετά . Για ναα είμαι ελικρινής, ήμουν στο σχολείο, και δεν είχα άλλη επιλογή.. 'Επρεπε να το κάνω, αλλά για αυτό, είμαι πολύ ευγνώμων. 'Εμαθα πως χρειάζεται χρόνο να κατανοήσεις κάτι σε βάθος. Χρειάζεται και υπομονή και επιμονή, τα οποία έιναι πιο σπάνια χαρακταριστικά σήμερα.

Δεν είμαι κατά της τεχνολογίας. Καθόλου! Απλά ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου, και πως έυκολα υποκείπτω στους πειρασμούς. Είναι μια πρόκληση να συνκεντρωθώ σε κάποιο θέμα αν έχω το κινιητό δίπλα μου, για παράδειγμα. Τα μυνήματα! Οι διαφημίσεις! Το ινσταγκράμ! Τι να κάνω; Η καλύτερη λύση που έχω βρει για αυτό το πρόβλημα, όταν θέλω να διαβάσω κάτι βαθιά, είναι να το αφήσω στο άλλο δωμάτιο, και να προγραμματίσω διαλλείματα σε ορισμένα χρονικά διαστήματα. Δουλέυει πολύ καλά για μένα, και είναι και απλή λύση.

Είναι πάρα πολύ ωραίο που μπορούμε να βρούμε όλα όσα στο καλό θα θέλαμε να μάθουμε στο διαδίκτυο. Απλά πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας στη δουλειά ακριβώς μπρωστά μας. Δηλαδή, το να μιμιθούμε όπως ήταν παλιά. Και αν το κάνουμε αυτό, η πιθανότητες για εκμάθηση είναι απεριόριστες!