Τελικά, κατάφερε να κοιμάται. Ήταν περίπου δέκα ώρες από που το τρένο έχει φύγει τον σταθμό της, και τώρα τα νεύρα της ηρέμησαν αρκετά. Σιγά, σιγά τα ματιά της έκλεισαν ενώ τη θολούρα το σκούρο τοπίο ορμούσε από το παράθυρο της.
Εκείνες τις δεκές ώρες, είχε σκεφτεί πολύ. Σκέφτηκε από την ζωή της και όλα αυτά που δεν πήρε μαζί την. Εκείνο το σπιτάκι της ωραίο, στολισμένο με τα στεφάνια, τα επίχρυσα γράμματα σε κάδρα, τα πολυχρώματα φορέματα που φορούσε. Δεν ήταν ότι δεν ήθελε να εκτιμάει αυτά τα στεφάνια, να διαβάζει ξανά τις επαινετικές λέξεις από τα γράμματα, να ντύνεται μια άλλη φορά για τον ρολό που ήξερε τόσο πολύ. Είναι μόνο ότι δεν νιώθει όλα αυτά τόσο κοντά όπως ήταν πριν, δεν ήταν τόσο σημαντικά τώρα την ζωή της. Τα στεφάνια της φαίνονται σαν βάρκες στο ένα λιμάνι, λαμπερά από τον ήλιος, αλλά καταπίνονται από όλα το γαλάζιο γύρο.
Τι την περιμένει στον προορισμό της; Διάλεξε μια πόλη πού κάνεις θα την ξέρει. Πού ούτε τα κτίρια ή την γλώσσα είναι γνωστοί. Το τρένο προχωρούσε μέσα στην βελούδινη νύχτα.
~~~~~~~~~~
[Τραγούδι: Άννα Βίσση, 'Τρένο' (φυσικά!)]
[Φωτογραφία: Έκτωρ Δούκας (1885 - 1969), Το Ηλιοβασίλεμα πάνω στην Αθήνα]
χααχχα έλα ρε! Το τραγούδι της Βίσση ήταν η έμπνευση; Και σκεφτόμουνα κι εγώ "από κανένα λογοτεχνικό βιβλίο θα είναι αυτό"! Γράφεις πολύ ωραία. Δεν ακούω τέτοια μουσική αλλά το ξέρω αυτό το τραγούδι, είναι πολύ γνωστό.
Ευχαριστώ πολύ, ήθελα να δοκιμάσω κάτι 'δημιουργική γραφή'. Πραγματικά δεν ήταν χαχα! Αλλά αφού είχα διαλέξει 'Το Τρένο' για τον τίτλο, μου κόλλησε το τραγούδι στο μυαλό και μου έδωσε μια ιδέα να συνδέω το τραγούδι με το κείμενο. Αν δεν σε νοιάζει, τι ελληνική μουσική σου αρέσει;
Ο γραπτός λόγος παρεξηγείται συχνά. Το γέλιο δεν ήταν κοροϊδευτικό! :D Ήταν πιο πολύ σαν έκπληξη. Να σου πω την αλήθεια δεν ακούω πολλή ελληνική μουσική. Ωστόσο σε ενα ιδιαίτερο ροκ στυλ μου αρέσουν οι Villagers of Ioannina City. Από πιο παλιά, θα έλεγα Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Πέρα από ροκ μου αρέσει φυσικά και θαυμάζω το έργο του Μίκη Θεοδωράκη και εκτιμώ την μουσική του Σαββόπουλου και του Μαχαιρίτσα. Τέλος, αν σε ενδιαφέρει να το ψάξεις ξεχωρίζω και την δουλειά του Πάνου Τζαβέλα, του Ξυλούρη και του Άσιμου.
oh no, δεν το πήρα σοβαρά μην ανησυχείς χαχα! Ευχαριστώ για τις υπέροχες προτάσεις, έχω να βελτιώνω την γνώση μου για την ελληνική μουσική και αυτοί οι ποιητικόι και πολιτικόι τραγουδοποιοί μ'ενδιαφέρουν πολύ