Is dea-mhochóirí mé. Chuaigh mé ar shiúlóid cois na habhann sa ceo na maidine. Chuala mé caoineadh gan trua ó threo an champa gan dídean agus ó bhaile mo chara cuidiúil Pádraig . Shuigh foirfeacht cois tine bhig os comhair veain threascair Phádraig. Is Pádraig anseo a dúirt mé. "Cá atá an cuirdín? ".....Bhí súile an dromlaíoch gorm mar uibheacha spideoig ach níor aoibh gháire sé..." Tá sé marbh. Ba dhuine fíor sé. Throid an fadaioch mar thíogair, is fíor sin. Inseoidh mé an scéal. Bhí mac doirfeach ag dromlaíoch amach as an bpríosún le déanaí. Thiocfadh an feillbhithiúnach agus thógfaid sé airgead a athar gach mí. Throid an seanfhear ar ais agus chuaigh Pat chun cabhrú leis. Chuir an do-dhuine scian i Pádraig agus bhuail Pádraig le sluasaid é. Chroch an madra beag seo agus giotán an fear. Shuíomar Pádraig suas agus chuir sé an madra ina ucht ach bhí sé marbh cheana féin". Chlaon an foirfeach agus seile sé isteach sa tine. D ่amharc an madra orm.