Shuigh Pádraig taobh thiar dá veain ar imeall habhann i ciúnas na hoíche. Feiceann sé síos ar an ghioir ar a ghlúine agus an sean madra ar a chosa. Feiceann sé ag na gealaí ar an abhainn agus bhuail sé a ghiotár. Thosaigh sé ag canadh, " Bhuail mé léi i Sean-Mheicsiceo , go mbeadh sí ina cónaí i brónach agus óg, an seomra deataigh seo áit a raibh aon duine a fheicéail...Aontaíonn na filí is fear léi go léir gur teanga ghrámhar í an Spáinnis ach níor labhair sí Spainnis riomh liom." Thug a mhadra cuma imníoch air ach lean sé ar aghaidh....." Cosúil le lion screadail sa dufair iseal. Ní dhéanfadh sí amadán choiche le rudaí nach bhfeiceann sí. Labhair sí leis na scáthanna go léir ina bungaló ach níor labhair sí Spáinnis riamh liom....." Agus é ina shuí sa chiúnas chuala sé na focail ag teacht trasna habhann agus trasna mblianta, " Ar ns na gealaí ag líonadh is ag dul ar gcúl, beidh tú thuas seal thíos seal tríd an saol, ar nós na gealaí, beidh tú lán arí. "