Αφού το να διαβάζω είναι ένα απο τα αγαπημένο μου χόμπι, θέλω πάρα πολύ να διαβάζω και στην ελληνική γλώσσα. Το επιπεδό μου, όμως, είναι αρκετά χαμιλό, αρα διαβάζω ουσιαστικά τα βιβλία που είναι γραμμένο για παιδιά. Να σας πω τώρα, αυτά τα βιβλία είναι φοβερά! Δεν έχει σημασία ότι δεν είναι για ενήλικες. Καθόλου. Οι ηστορίες μπορούν να είναι απλές και γλυκές, αλλά και βαθιές και σημαντικές. Αν έχουν οικόνες, η οικόνες σχεδόν είναι απίστευτες. Όταν διαβάζω τα παιδικά βιβλία, θυμάμαι από που και το γιατή η αγάπι μου για διάβασμα άρχισε. ‘Οταν διαβάζο τα παιδικά βιβλία, μου θυμύζει από που μου ήρθε η αγάπη μου για διάβασμα, και το πότε το άρχισε.

(δεν είμαι σίγουρη για την τελευταία πρόταση...ποιά είναι πιο σωστή;)