увага! Я вельмі дрэнна пішу! Калі ласка, не держы гэта як прыклад сапраўдная беларуская мова.

[Ад красавіка. Не адредагавана.]

Джтхэй не ведала, дзе яна з Паўля удруг ўявілась. Усюды былі дзіўные, квадратные речы. Усюды былі дзіўны народ. Ды... гаворяшчыя паыетраныя шары...?

Яна не хацела гаворыць з паветраныя шары. І Паўел...

Ну, ён так як і заўсёды. Ціхы чалавек. Як правіла, ён толькі гаворіў з ёю, а не з іншым люядм - але тут, яна заметіла, некаторыя іншых дзейставалі, як яго даўно ведалі. У яго, здаецца, не была памяць на іх.

-- Эй, яна казала, ты, там. Ты разве ён не веда%(ў) у мынулым? Таму што, ну.. як казаць... у мяне проста такая чувства...

Яна не кончла яе думка. Тот чалавек не адказа%(ў). Паўел выглоядеў... нармальна. Не блытані, а не грустны. Можа быць, нудна, але ён заўсёды быў нудны.

-- %(імя), ты калісцьі бачы%(ў) чалавек з тёмным валасам і вочам, і добры твар? Яго імя - ці, то што ён быў бы знаёмыў сабе к табе была Міша. Хоць і не слуха%(ў) бы  ты пря яго?

%(імя) нямогыя падума%(ў). Джіхэй адчувала, што гэта дзіўна. %(Імя) ніколі раней не адказва%(ў) на ніякім з сваім пытанные, што ізменыў у гэты раз? Гэта не был проста таму, што Паўел пыта%(ў) - %(ён) нават не звярні%(ў) увагі на Паўля.

**

-- Так, бачы%(ў). Але, паследны раз, калі мы з ім сустрека%(ўся)... ...Не думаю, Паш, што ты хочаш ведаць.

-- ?

ДЖіхэй хмурыла на іх.

-- Што ты хочаш казаць? А чаму "Паш"? Як вы абодвух ведаеце гэты чалавек? Ты забыў Мішу, %(імя)?!

-- Э-э?! Я ніхто не забы%(ў)! А мы... ну, друг жругу выедалі, даўным-даўно.

-- Я цябе не веру.

-- Але гэта праўда!

-- Ну што, ты ведаеш %(імя) лічно, Паўел? Сам казаў, калі сустрекалісь, што %(ён) не быў знакомы!

Гэта не быў першы раз у яе жызню, калі яна шкадавала, што сустрецілісь у Паўел. Атмосфера была цяжка. Чаму ж ён пісаў так павольна?

-- я %(яго) не ведаю, Джіхэй.

гэта быў усё, што ён напісаў. ДЖіхэё хацела крычаць.

**

-- Не, ніколі.

-- Тады прабачце. Чаму-то думаў, што ты з ім быў знакомы.