Wij allemaal kennen het: Wordle.

Als je het niet, dan is het een spel waarin je hebt zes kansen om een woord van vijf letters te raden. Voor ieder woord dat je probeer krijg je de letters die in de juiste plekken stonden en ook de letters die ergens anders in het woord moeten staan. Er is slechts één Wordle per dag, en daarom is het nodig om een goede poging te geven.

Ik speelde Wordle voor de eerste keer in mijn Engelse les. Het was eigenlijk mijn lerares die mij voorstelde aan het spel. En bijna iedere dag sinds die les heb ik Wordle gespeeld. Ik begon met de originele Engelse versie, omdat Engels mijn moedertaal is en al mijn vrienden die versie speelden.

Eén dag had ik een idee: ik wist al dat er een aantal "alternatieve versies" van Wordle bestonden. Maar was er een Nederlandse versie? Het antwoord was ja, en die versie heette "Woordle."

In het begin maakte ik me zorgen dat mijn Nederlandsniveau niet hoog genoeg was om woorden in het Nederlands te raden, maar een paar dagen en pogingen later voelde ik me zeker dat ik genoeg Nederlands sprak. Het meeste van de tijd is de Woordle een woord die ik al kende, maar zelfs wanneer het niet kan ik gewoon raden totdat ik het juiste woord vind.

Een paar weken later had ik een twede idee: was er een Spaanse wordle? Het antwoord was weer ja (maar deze versie had geen speciale naam; hij heette slechts wordle). Mijn Spaansniveau was vergelijkbaar met mijn Nederlands, en daarom was het ook niet te moeilijk om Spaanse woorden te raden.

Bijna iedere dag speel ik ook een vierde versie. Deze hoefde ik niet te zoeken: ik vond hem vanuit een niewsbrief die ik krijg ieder maandag (stuurde door Tom Scott, die video's maakt op YouTube). Hij heette "Heardle," en het is in het Engels. Maar in plaats van een woord van vijf letters te raden moet je de vijf klanken (fonemen) van een woord raden. In sommige talen zoals Spaans zou er slechts een klein verschil tussen de vijf letters en vijf klanken van een woord zijn, maar door de gekke spellingsysteem in het Engels is Heardle heel verschillend dan Wordle.

Met slechts een paar uitzonderingen speel ik deze vier versies van Wordle iedere dag. Ja, er is een reden waarom elke versie slechts één woord per dag heeft, maar deze vier versies zijn zó verschillend dat ik de waarde van deze begrenzing niet heb verloren, geloof ik.

Soms verlies ik een spel van Wordle in een van de vier versies. Een beetje verdrietig? Ja. Maar het is toch een leuke ervaring om Wordle te spelen. En ik wil deze tekst beëindigen met één andere voordeel: wanneer ik de Nederlandse en Spaanse versies speel leer ik meer over die twee talen. Daarom ben ik niet van plan om te stoppen met Wordle.